اسکلت فلزی

ساختمان و انواع آن و اجزای تشکیل دهنده ی آنرا بشناسیم :

انواع ساختمان از لحاظ مصرف

ساختمانها از لحاظ کاربرد به انواع ساختمانهای مسکونی ، اداری ، بیمارستانها، انبارها ، مدارس و مکانهای عمومی مانند باشگاهها و ورزشگاهها و غیره تقسیم می شود که کارگاه کارآموزی اینجانب یک ساختمان مسکونی پنجاه و شش واحدی با اسکلت فلزی بود .

انواع ساختمان از لحاظ مصالح مصرفی

1ــ ساختمان بتنی

2ــ ساختمان فلزی

3ــ ساختمان آجری

4ــ ساختمان خشتی و گلی


ساختمانهای بتنی

ساختمان بتنی ساختمانی است که برای اسکلت آنها  از بتن آرمه ( سیمان ، شن ، ماسه وفولاد بصورت میلگرد ساده و آجدار )استفاده شده باشد. در ساختمانهای بتنی سقفها به وسیله دالهای بتنی پوشیده می شوند و یا از سقفهای تیرچه و بلوک و یا از سایر سقفهای پیش ساخته استفاده می شود و برای دیوارهای جدا کننده ( پارتیشن ها ) ممکن است از انواع آجر مانند سفال تیغه ، آجر ماشینی سوراخ دار، آجر معمولی کوره ای و یا تیغه گچی و یا چوب و یا پانل های ساندویچی استفاده شده و یا ممکن است از دیوار بتن آرمه هم استفاده  می شود  .

در هر حال در این ساختمانها شاه تیر ها از بتن آرمه ( بتن مسلح ) ساخته می شود و در این پروژه مورد بحث نمی باشد .

ساختمان فلزی

  در این نوع ساختمانها برای ساختن ستونها و پلها از پروفیلهای فولادی استفاده می شود . در ایران معمولاً ستونها را از تیرآهنهای دوبل و به صورت محدود ستون های دست ساز(با ورق) و یا ستون با بال پهنهای تکی ( آهنهای هاش ) استفاده می نمایند و همچنین برای اتصالات از نبشی ــ تسمه و برای زیر ستونها از صفحه فولادی استفاده می شود و معمولاً دو قطعه را به وسیله جوش به همدیگر متصل می نمایند. سقف این نوع ساختمانها ممکن است از نوع تیرچه بلوک باشد و یا از نوع سقفهای دیگر از قبیل طاق ضربی ، کامپوزیت و غیره باشد.

برای پارتیشنها می توان مانند ساختمانهای بتونی از انواع آجر و یا قطعات گچی و یا چوب و یا سفالهای تیغه ای استفاده کرد. درهرحال جدا کننده ها باید از مصالح سبک  انتخاب شوند .

در بعضی ممالک بر خلاف مملکت ما برای اتصال قطعات از جوش استفاده نکرده بلکه بیشتر از پرچ یا پیچ و مهره استفاده می شود زیرا دارای اطمینان بیشتری پس از اجرا است و برای ستونها می توان به جای تیر آهن از نبشی و یا ناودانی استفاده کرد .

بحث ما در این پروژه راجع به ساختمانهای فلزی می باشد که این پروژه ( پروژه مسکونی اصحاب مطبوعات)به صورت فلزی ساخته شد . که موضوع کارآموزی بیشتر در مورد ساختمان  فلزی است .

هدف از اسکلت فلزی

اصولا ًبه علت کم بودن مقاومت فشاری و عدم مقاومت کششی مصالح آجری ساختمانهایی که از این نوع مصالح ساخته می شوند، با ارتفاع کم بوده و مسلمأ نمی تواند مرتفع و دارای طبقات متعدد باشد. چنانچه خواسته شود بنائی در چند طبقه به صورت اسکلت آجری ساخته شود، بایستی ضخامت دیوارها در طبقات تحتانی بیشتر و در طبقات بالا و آخر جهت بار دادن به ستونها و دیوارهای آجری از 35 سانتی متر کمتر نباشد.

نتیجتاً این گونه بناها اولا  فضای زیادی را جهت دیوارها اشغال می نماید. دیگر اینکه سرعت ساختمان سازی با اسکلت بنایی بسیار کند و طولانی خواهد بود .

از این رو متخصصین به این فکر افتادند تا ساختمانهایی بسازند که تاب فشاری ـ کششی و خمشی مصالح آن از ساختمانهای آجری بیشتر و کاربرد آن سریع تر باشد .

در پی این تحقیقات، تحقیق از مصالح فولادی که دارای مقاومت تحمل بارهای: فشاری، کششی و برشی می باشند دنبال شد و بدین ترتیب ساختمان فلزی در طبقات متعدد با اشغال فضاهای بسیار کم و کاربرد سریع به وجود آمد .

اجرای ساختمان های اسکلت فلزی به آگاهی از یک سری مسائل فنی که به علم رشته های مختلف ساختمانی بستگی دارد نیازمند است .

بدیهی است عدم توجه به مسائل تئوری و تاسیساتی در اجرا و ساخت اشکالاتی را در پی خواهد داشت که باید در اسرع وقت ساختمان را تعمیر نمود.

طراح .محاسب و پیمانکاری ساختمان:

در شناسنامه ساختمان بخشی مربوط به سابقه کار و مشخصات  افراد زیر وجود دارد:

الف):طراح ساختمان(مهندس معمار)

ب):مهندس محاسب.

ج):سازندگان و مجریان کارگاه که شامل: پیمانکار، ناظر، مهندس  سرپرست کارگاه، تکنسین، معمار و به طور کلی افراد مسئول بخش های فنی و مجریان بخش های مختلف

انواع نقشه های ساختمانی:

معمولا نقشه های فنی و اجرائی در سه فاز تهیه می شوند:

الف):نقشه های معماری:

این نقشه ها به منظور مشخص کردن ابعاد بنا جزئیات ظاهری و نما سازیهای داخلی و خارجی برای تفهیم مسائل به سازندگان و مجری ساختمان تهیه می شود. آنها میتوانند پس از اجرای یک سلسله مسائل فنی بنای مورد نظر را در چهار چوب طرح معماری بسازند.

                             پلان کلی مجتمع در کنار هم                 

در هر آلبوم نقشه هایی به شرح زیر مشاهده می شود:

پلان پیلوت(طبقه همکف که کاربری غیر مسکونی{پارکینگ}دارد)

پلان طبقات که در کلیه طبقات یکسان است.

برش پلان در دو جهت(A,B)

نمای ساختمان از سه جهت

پلان مبله پیلوت و طبقات

پلان کلی مجتمع و محوطه سازی

پلان سقف های کاذب

پلان دستگاه پله                                                    

ب):نقشه های اجرائی(سازه):

این نقشه ها با جزئیات گوناگون مانند پلان های موقعیت، پی سازی (شامل: ابعاد فنداسیون ها و شناژها، تعداد و شماره میلگردها ،فاصله خاموت ها بیس پلیت ها و...)،پلان تیرریزی ،شیب بندی، تیپ ستون ها، تیرها، بادبندها ،اتصالات (شامل :بعد جوش ها، ورق های اتصال، نحوه و نوع اتصالات و...)با مشخصات هر چه دقیق تر جهت اجرای دقیق و اصولی تهیه می شود که پیمانکار با استفاده از آنها و همچنین نقشه های جزئیات که از نقشه های ذکر شده تهیه می شود کار را دقیق و اصولی اجرا می کند، همچنین با توجه به دفترچه مشخصات، ریز مقادیر (آیتمها) اسکلت ساختمان  ساخته می شود.

 در بناهای بزرگ وجود مهندسان معمار، محاسب و تاسیسات و همکاری نزدیک آنها با همدیگر باعث می شود که طرحی صحیح و اصولی بوجود آید. بدون این همکاری مسئله ساختن بناهای عظیم غیر ممکن است.

                          نمونه یک نقشه سازه ای(بلت ها و صفحه و...)

ج):نقشه های تاسیسات):

این نقشه ها نیز جدا از نقشه های معماری و استراکچر نیست و شامل کلیات و جزئیات آبرسانی، فاظلاب، تهویه، دستگاه های گرم کننده و سرد کننده و به ویژه روشنائی برق است. (در ضمن این نقشه ها پس از ساخت به هنگام تعمیرات نیز بسیار مفید است)

در این پروژه از سیستم گرم کننده پکیج استفاده شده و شوفاژخانه مرکزی در کار نبوده و برای آسانسور چال آسانسور با ابعاد استاندارد و در سقف ها داکت ها در نظر گرفته شده و با توجه به قرارداد پیمانکار که در آن امور تاسیسات به خود کارفرما محول شده بود از نقشه های تاسیسات نیز در کارگاه خبری نبود.

اجزای یک ساختمان اسکلت فلزی:

ساختمان های فلزی از اجزاء مهم زیر تشکیل شده اند:

1-ستون ها

2-پل ها یا تیرهای اصلی

3-بادبندها

4-دستگاه پله

5-پروفیل های اتصال مانند ورق، نبشی، تسمه و...

ستون:

در ساختمان های فلزی و بتنی به آن قسمت از اجزاء که تحت نیروی فشاری واقع هستند ستون می گویند.

ستون ها از مهم ترین و حساس ترین اجزاء ساختمان های فلزی می باشند، بار سقف ها به وسیله تیر ها به ستون ها منتقل شده و به وسیله ستون ها به فنداسیون و زمین منتقل می گردد. در این پروژه هشت تیپ از ستون که البته همه از نوع دوبل تیرآهن هیجده(با جزئیات متفاوت) هستند طرح و ساخته شده است.

قسمت های مختلف ستون:

قسمت اصلی یک ستون همان پروفیلی است که بارهای فشاری را تحمل می کند. برای ساختن ستون می توان از پروفیل های مختلف با توجه به فراوانی و توجیه اقتصادی استفاده نمود، مانند دو تیرآهن Iمعمولی و یا یک عدد آهن بال پهن و یا....

در ایران معمولا برای ساخت ستون از دو یا سه تیرآهن I معمولی استفاده می شود و آنها را بوسیله ورق و یا تسمه هایی که ابعاد آن در طراحی بدست می آید به هم متصل می کنند. در مواردی که بار ستون زیاد باشد از سه عدد تیرآهن Iکه به همدیگر متصل می شوند استفاده می شود و در طبقات بالاتر که بار ستون ها کاهش می یابد می توان از ادامه آهن وسط خودداری نمود. در این پروژه تا ارتفاع یک متری در بعضی از تیپ ستون ها از سه شاخه تیرآهن 18و ورق سرتاسری تا ارتفاع شش متری و پس از آن از دو شاخه18 و بست های 100*200*8برای اتصال دو  تیرآهن به هم استفاده شده است.

برای ساختن ستون ها باید دقت کافی نمود تا ستون ها مستقیم و راست ساخته شوند زیرا کوچکترین انحنای ستون ممکن است بعد از بارگذاری منجر به کمانش ستون و در نتیجه تخریب ساختمان شود.

در موقع ستون سازی به دو علت ممکن است انحنا بوجود آید، اول آنکه ممکن است تیرآهن های استفاده شده در اثر حمل و نقل دارای پیچیدگی شوند، دوم آنکه ممکن است در اثر جوشکاری غیر فنی و نادرست در ستون پیچیدگی ایجاد شود که برای جلوگیری از این امر ابتدا برش کاری برای رسیدن به طول مشخص از ستون روی تیرآهن صورت می گیرد، سپس تیرآهن ها را روی شاسی با فاصله مندرج در پلان کنار هم قرار داده و پس از تنظیم دقیق فاصله در همه جا سر، ته و کمر تیرآهن ها را با تسمه به هم جوش می دهند.

                                    مراحل اولیه ساخت ستون

 پس از اینکه جای سایر تسمه ها و نشیمن تیرها و ورق های طرح شده در طول ستون مشخص شد تسمه ها را با خال جوش به ستون متصل می کنند و این کار را در دو طرف ستون انجام داده پس از این مرحله عملیات جوشکاری در کل ستون  توسط جوشکار مجرب و با توجه به کلیه ضوابط و جزئیات موجود در نقشه ها آغاز می گردد.

پس از جوشکاری کامل بست ها و تکیه گاه ها نوبت به ورق های اتصال بادبندی می شود که پس از تعیین دقیق مکان آنها و تراز نمودن آنها جوشکاری صورت می پذیرد و در آخرین مرحله کنسول ها روی ستون سوار می شود.

باید تا جایی که امکان دارد عملیات جوشکاری تیر و ستون در کارخانه و روی زمین صورت گیرد و فقط مونتاژ در کارگاه صورت گیرد.

 

              تکمیل جوشکاری ورق ها و بست های روی ستون

                       جوش ورق های بادبندی به ستون

                         جوش تیر های کنسول به ستون ها

تیرها:

در ایران به طور معمول از دو تیپ تیر استفاده می شود، یکی همان تیرآهن I است که پس از برشکاری و رسیدن به طول مشخص مورد استفاده قرار می گیرد. در این حالت نمره تیرآهن بر اساس شدت بار وارده به تیر و طول تیر در طراحی بدست می آید.

حالت دیگر که در سایر کشورها کم کاربرد است و در ایران به علت وجود نیروی کار ارزان مورد استفاده هست تیرهای لانه زنبوری است.

در تیر لانه زنبوری فاصله بین دو بال افزایش یافته و در نتیجه قسمت اعظم وزن تیرآهن که در بالها است از تار خنثی دور شده است و به همین دلیل ممان اینرسی تیر افزایش پیدا می کند.

در حالت اول وزن آهن مصرفی به نسبت بیشتر بوده ولی کار و هزینه اجرائی  کمتری روی آن صورت می پذیرد.

برای ساخت تیرهای لانه زنبوری ابتدا تیرآهن را توسط دستگاه مخصوص (گیوتین) مورد برش قرار می دهند، سپس دو قطعه حاصل از برشکاری را در کنار هم قرار داده به گونه ای که سوراخ های شش ضلعی در تیر ایجاد شود و آنها را به هم جوش میدهند. سپس به طول های مورد نیاز بریده می شوند. هدف از ساخت این تیرها افزایش ارتفاع جان و در پی آن بالا رفتن تحمل ممان در تیر می شود.

ولی در وسط و کناره های تیر که با تجمع ممان روبرو هستیم با توجه به وجود سوراخ ها با ضعف تیر در طراحی مواجه هستیم که  رفع این نقیضه با جوش دادن ورق هایی در جان تیر در محل هایی که ضعف مشاهده می شود برطرف می شود.

نکته1: ابعاد، محل و تعداد دقیق ور ق ها در تیرهای لانه زنبوری طراحی بدست  می آید.

نکته2: در جاهایی که در دو طرف تیر بارگذاری مشاهده می شود از تیرهای دوبل به هم چسبیده استفاده می شود.

                                

بادبندها:

وظیفه بادبند انتقال سریع بارهای ناشی از زلزله در بالای ستون به فنداسیون  است و در حالت عادی هیچ گونه تاثیری در سازه ندارد.

بادبند ها حالات مختلفی دارند از قبیل ضربدری،V شکل،y شکل و8 که با توجه به میزان بار و نقشه های معماری طراحی می شوند. باید توجه داشت با توجه به نوع بادبند  تمهیداتی در تیر و ستون ها و نقشه های معماری اندیشیده شود که بعدا در مورد آن بحث می شود.

معمولا بادبند را از پروفیل های موجود در بازار از قبیل ناودانی و نبشی انتخاب منمایند.

در این پروژه از ناودانی دوبل و در نمره های 12،10و8 استفاده و در حالات ضربدری(اکثریت بادبندها)و 8 شکل  ساخته شده است.

                        بادبند ضربدری و ورق اتصال در وسط و گوشه ها

پروفیل های اتصال:

از دیگر اعضای سازه قطعات اتصال هستند که معمولا از ورق های آهن تهیه می شوند. بعضی از این ورق ها عبارتند از ورق های تقویتی تیر و ستون، تسمه های ساخت ستون، لچکی های زیر سری تیرها، نبشی ها و لچکی های پای ستون، نبشی های روی تیر(برای اتصال ساده به ستون)، ورق های اتصال بادبندها در وسط و دو سر و غیره.

ابعاد اکثر این قطعات در طراحی بر اساس تحمل نیروهای وارده و طول جوش مورد نیاز آن بدست می آید.

پله:

پله از لحاظ ارتباط طبقات یکی از مهمترین قسمت های ساختمان محسوب می شود ولی به علت آنکه از این فضا به نسبت فضاهای دیگر از لحاظ زمان توقف کمتر استفاده می گردد همیشه سعی بر این است که این فضا به حداقل مساحت برسد.

ارتفاع استاندارد پله در ساختمان های آپارتمانی بین 16 تا 20 سانتیمتر و  پهنای کف پله در حدود 32 سانتیمتر در طراحی ها در نظر گرفته شده است.

حداقل عرض پله در ساختمان باید 100 سانتیمتر در نظر گرفته شود ولی در زمان اجرا مشکل جوشکاری بوجود آمد و پس از نظر خواهی از گروه مشاور این مشکل با تمهیدات خاصی برطرف گردید و عرض پله ها به 110 سانتیمتر رسید.

پله ها در این پروژه از نوع چهار طرفه است.

در قسمت های خم پله در یک طرف تیرآهن دو برش در فاصله تقریبی 7-6 سانتیمتر روی بال انجام می گیرد و به صورت مورب در جان ادامه یافته و تا انتهای جان امتداد پیدا می کند. پس از خم کردن تیرآهن به اندازه مشخص در داخل جان و روی بال ورق تقویتی جوش داده می شود.

مراحل مختلف ساخت یک ساختمان اسکلت فلزی(سفت کاری):

1ـ بازدید زمین و ریشه کنی

2ـپیاده کردن نقشه

3ـگود برداری

4-پیاده کردن نقشه فنداسیون

5-بتن ریزی مگر

6-آرماتور گذاری

7-ستن بلتها

8-بتن ریزی فنداسیون

9-باز کردن بیس پلیتها و گروت ریزی روی آن

10-نصب ستون

11-نصب تیرها و اتصالات در سازه به ستونها و نصب بادبندها

12- سقف

13-دیوار چینی

1:بازدید زمین و ریشه کنی:

ابتدا لازم است انواع خاک را شناخته  تا بهتر جهت گودبرداری و پی کنی و سایر مراحل بتوان تصمیم گیری نمود:

الف) خاک دستی: گاهی نخاله های ساختمانی و یا خاکهای بلا استفاده در محلی انباشته (دپو) می­شود و بعد از مدتی با گذشت زمان از نظر ها مخفی میگردد. معمولا این خاکها که از لحاظ یکپارچگی و باربری جزء خاکهای غیرباربر دسته بندی میشوند در زمان خاکبرداری برای فونداسیون  ساختمان ها دوباره نمایان میشوند. باید توجه نمود که این خاک قابلیت باربری ندارد و میبایست بطور کامل برداشته شود. شناختن خاک دستی بسیار آسان است، وجود قطعات و اجزای دست ساز بشر مانند آجر، موزائیک، پلاستیک و ... در خاک نشان دهنده دستی بودن خاک است

ب) خاک نباتی: خاک های فرسوده و یا نباتی سطحی به خاکهایی گفته میشود که ریشه گیاهان در آن وجود داشته باشد این خاک برای تحمل بارهای وارده از طرف سازه مناسب نمی­باشد. برای شناختن خاکهای نباتی کافی است به وجود ریشه درختان و گیاهان – برگهای فرسوده و سستی خاک توجه شود. این خاک با فشار انگشتان فرو می­رود.

ج)خاک طبیعی بکر(دج): به خاکی که پس از خاک نباتی قرار دارد خاک طبیعی بکر میگویند توجه داشته باشید که همواره میبایست فونداسیون برروی خاک طبیعی بکر اجرا گردد

قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده های اطراف مورد بازرسی قرار گیرد  و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گرفته و در صورتی که ساختمان بزرگ باشد باید پستی و بلندی زمین به وسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد.

همچنین باید محل چاههای فاظلاب و چاه آبهای قدیمی و مسیر قنات قدیمی که ممکن است در هر زمینی موجود باشد  تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم می باید این چاه ها با بتون و یا شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و نسبت به ریشه کنی ( کندن ریشه های نباتی که ممکن است در زمین روئیده  باشد )

آن محل اقدام شود و خاکهای اضافی بیرون گردد و بالاخره باید شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود .

2:پیاده کردن نقشه:

نقشه بلوک های این مجتمع از پیچیدگی و شکل نامنظمی برخوردار بود که توسط دوربین و با دقت زیادی روی زمین پیاده شد و برای اطمینان بیشتر در جهات مختلف وسعت بیشتری گودبرداری شد

3:گود برداری:

گود برداری را به چند لحاظ انجام می دهند

محافظت فونداسیون از عوامل جوی، رسیدن به خاک مناسب، گیردار کردن ساختمان به زمین ( برای اینکه در هنگام زلزله ساختمان حرکت نکند)در بعضی موارد زمین مورد نظر ماسه ای و یا از نوع خاک دستی است .در این حالت پی کنی تا سطح زمین های سخت پیشروی می کند و یا پی سازی اصولی و در صورت نیاز پی های صفحه ای احداث می شود.

به طور خلاصه، شناخت خاک زمین جهت عملکرد طراح و محاسبات از مسائل اولیه و بسیار مهم برای ساخت یک بناست که بی توجهی به آن، مشکلات و خسارات بسیاری به بار می آورد.

خوشبختانه خاک زمین سایت تا ارتفاع کمتر از پنجاه سانتی متر دستی بوده و پس از آن به بستر مناسب رسیده که با توجه به ارتفاع یک متر و سی سانتی گودبرداری جهت اجرای فنداسیون مشکلی در این زمینه به وجود نیامد البته برای تثبیت و بالا بردن مقاومت خاک حدود سی سانتی متر ضخامت  توسط شفته آهک با نسبت یک به پنج پر شد و روی آن عملیات شناژ و فنداسیون اجرا شده است .

در ضمن پس از انجام آزمایش خاک مقاومت مجاز خاک برابر نیم کیلو گرم در سانتی متر مربع مبنای محاسبات بعدی قرار گرفته است.

4:پیاده کردن نقشه فنداسیون:

این مرحله از سخت ترین مراحل کار بوده و دقت زیادی در انجام آن باید صورت می گرفته زیرا فنداسیون های هر بلوک در یک جهت خاص طرح شده و در هر بلوک چند تیپ مختلف از فنداسیون و در جهات مختلف  طرح ریزی شده که به کمک تئودولیت و تجربه پیمانکار با موفقیت انجام و قالب بندی فنداسیون با دیوارچینی اجرا شد.

5:بتن ریزی اولیه(مگر):

در این مرحله کف قالب بندی ها و روی سطح شفته آهک یک لایه شش سانتی متری از بتن ریخته و سطح آن را با ماله به خوبی صاف کرده تا از تماس آرماتورها با سطح زمین جلوگیری شود.

6:آرماتور بندی و نصب صفحه ستون:

قبل از آرماتور بندی می بایست جهت تهیه میلگرد اقدام نمود .در این مرحله می بایست میلگرد از نوع مرغوب و آجدار ذکر شده در توضیحات ابتدای نقشه های سازه تهیه شود.

مقدار وزنی و تعداد شاخه از هر شماره میلگرد در متره فنداسیون ذکر شده است. همچنین به صورت تقریبی می توان مقدار آن را تعیین نمود.

پس تهیه میلگردها باید آن را در محلی از کارگاه  نزدیک اجرای هر بلوک تخلیه شود تا مشکلی در حمل و رساندن به محل فنداسیون ها پوجود نیاید. در ضمن باید هر شماره میلگرد به صورت جداگانه نزدیک هم تخلیه شود.

مسئله دیگری که باید به آن توجه نمود حفاظت میلگرد از رسیدن رطوبت زیاد به آن است که با توجه به عدم بارندگی در تابستان مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

توجه: به هیچ عنوان از آرماتورهای زنگ زده و یا آغشته به روغن نباید استفاده شود در صورت آلودگی آرماتورها به روغن یا زنگ زدگی آنها، باید قبل از اجرای آرماتوربندی به پاکسازی آنها اقدام و بعد از تایید دستگاه نظارت به بتن ریزی اقدام گردد.

پس از تهیه میلگرد و انعقاد قرارداد با آرماتوربند مراحل آرماتوربندی طبق نقشه های تهیه شده در محل اجرا می شود .در این مرحله نظارت بر صحت انجام کار بسیار مهم است.

آرماتورها دو دسته طولی (آرماتورهای اصلی) و عرضی (خاموت) هستند. خاموتها وظیفه نگهداری آرماتورهای طولی و جلوگیری از کمانش آنها در هنگام فشارهای زیاد و چند کاربرد بسیار مهم دیگر دارند. لذا اهمیت رعایت ضوابط خاموت گذاری کمتر از آرماتورهای اصلی نیست

فاصله خاموتها از یکدیگر باید حداکثر 20 سانتی متر باشند و دستگاه نظارت موظف است که در صورت عدم رعایت از سوی پیمانکار از اجرای بتن ریزی جلوگیری نماید.

                                      

برشکاری و خم کردن میلگردها در آرماتوربندی:

1- آرماتورها دو دسته طولی (آرماتورهای اصلی) و عرضی (خاموت) هستند. خاموتها وظیفه نگهداری آرماتورهای طولی و جلوگیری از کمانش آنها در هنگام فشارهای زیاد و چند کاربرد بسیار مهم دیگر دارند. لذا اهمیت رعایت ضوابط خاموت گذاری کمتر از آرماتورهای اصلی نیست.

2- فاصله خاموتها از یکدیگر باید حداکثر بیست سانتی متر باشند و دستگاه نظارت موظف است که در صورت عدم رعایت از سوی پیمانکار از اجرای بتن ریزی جلوگیری نماید.

3- خاموتها باید بوسیله سیم آرماتوربندی به تمام میلگردهای طولی مهار شوند این امر الزامی است و میبایست توسط پیمانکار رعایت گردد و در صورت عدم توجه دستگاه نظارت موظف است از ادامه کار پیمانکار تا رفع نواقص فوق جلوگیری نماید.

4- تمام میلگردها باید توسط قیچی مخصوص بریده شود و از بریدن میلگردها به کمک دستگاه هوا برش خودداری شود . توجه داشته باشید که حرارت موجب کاهش کیفیت میلگردها میگردد.

5- از خم کردن آرماتور در دمای پایین تر از پنج درجه سانتیگراد خودداری شود و از باز و بسته کردن خمها به منظور شکل دادن مجدد میلگردها جدا خودداری شود زیرا باعث خستگی فولاد می شود، در صورت مشاهده چنین مواردی باید به مهندس ناظر اعلام گردد تا مطابق ضوابط اقدام شود .

6- تمام میلگردها باید به صورت سرد و تا حد امکان با دستگاههای مکانیکی خم شوند از خم کردن آرماتورها و بولتهای صفحه های ستون به کمک حرارت ( هوابرش ) جدا خودداری شود.

7- توجه داشته باشید که آرماتوربندی را که توسط مهندس ناظر تایید شده است نباید قبل از بتن ریزی تغییر داد (خصوصا از خارج کردن میلگردها جدا خودداری نمایید و در صورت مشاهده سریعا به مهندس ناظر گزارش دهید.)

8- فاصله بین میلگردها تا سطح قالب بندی حداقل باید پنج سانتی متر باشد تا پوشش بتنی روی میلگردها دارای ضخامت مناسبی باشد و علاوه بر ایجاد پیوستگی بین بتن و میلگرد، محافظت میلگردها در برابر خوردگی و زنگ زدگی انجام شود.

9-آرماتورها بدین صورت خم می شوند که یک سری تخته روی پایه هایی قرار دارد و روی این تخته ها سه یا چهار پایه فلزی محکم، در فاصله های مشخص سوار شده است که میلگرد بین این پایه ها قرار گرفته و در اندازه های مشخص خم می شوند. این اندازه ها توسط یک سری میخ ریز که روی تخته نصب شده است ،کاملا مشخص شده است . البته برای خم کردن میلگردهای با ضخامت بالاتر از یک سری اهرم استفاده می شود تا براحتی در محل مورد نظر خم شود.

7:نصب بلت ها:

پس از ساخت آرماتورها و جایگذاری آن در قالب ها (توجه: نباید فاصله آرماتور به قالب هیچ کجا کمتر از پنج سانتی متر باشد) باید بلت های متصل به  صفحه ستون ها در جای خود کار گذاشته شود .این کار به کمک تئودولیت و یا شلنگ تراز و ریسمان کار و متر برای تعیین جای هر صفحه در تمام جهات، انجام می شود.

با توجه به وزن زیاد بلت ها و بیس پلیت و اهمیت بسیار زیاد تنظیم جای آن برای کارگذاری آن می توان به روش زیر اقدام نمود.

ابتدا دو قطعه نبشی، قوطی و یا هر قطعه محکم دیگر را در فاصله 35 سانتی از هم بر روی فنداسیون و در نزدیکی جای بلت ها به گونه ای که دو سر نبشی ها از دو طرف روی قالب فنداسیون قرار گیرد می گذاریم. سپس بلت و صفحه را روی  این نبشی ها گذاشته و با تنظیم ارتفاع و ترازی نبشی ها می توان به ارتفاع و ترازی صحیح دست پیدا کنیم. پس از بتن ریزی و با باز کردن بیس پلیت ها می توان نبشی ها را برداشت و برای کارهای بعدی استفاده نمود و شیار حاصله را با گروت پر می کنند.

تعداد بلت های هر صفحه در این پروژه شش عدد بوده و بلت ها از میلگرد بیست و شش که یک سر آن حدود ده سانتی متر رزوه شده و طول قائم آن حدود پنجاه سانتی متر و طول افقی آن حدود چهل سانتی متر طراحی شده است.

دقت در این مرحله بسار مهم است زیرا ستون باید دقیقا وسط صفحه قرار گیرد و این کار مستلزم جاگذاری صحیح صفحه ستون و بلت های متصل به آن  می باشد و سپس با ماژیک وسط هر صفحه با علامت+ مشخص می شود.

8:بتن ریزی فنداسیون:

پس از پایان آرماتوربندی و تائید صحت انجام کار مرحله بتن ریزی شناز آغاز می شود .

برای آنکه آجرهای قالبندی فونداسیون آب شیرآبه بتن را جذب نکند استفاده از پوشش پلاستیکی (کاور)  الزامی است.

قبل از اینکه بتن ریزی آغاز شود برای اینکه آب بتن سریعا توسط بستر خارج نشود لازم است بستر بتن­ریزی مرطوب شود، البته باید مراقب بود تا آب در کف پی جمع نشود و فقط رطوبت وجود داشته باشد.

بتن فنداسیون باید از مصالح مرغوب، سیمان کافی وبا طرح اختلاط صحیح تهیه شود. بتن مصرف شده از عیار 350کیلوگرم بر متر مکعب و با سیمان ضد سولفات بود. بتن ریزی توسط پمپ صورت گرفت وسپس بتن ویبره شده و روی آن را با ماله کاملا صاف کردیم. عملیات ویبره باید توسط فرد با تجربه صورت پذیرد زیرا ویبره زیاد باعث بالا آمدن دوغاب سیمان بتن میشود و از کیفیت آن می کاهد.

در حین انجام کار گروه نظارت طبق وظیفه خود مقداری بتن را داخل قالب های مخصوص ریخته و پس زدن چندین ضربه  آن  را به آزمایشگاه برده و در شرایط آزمایشگاهی پس از سفت شدن نهایی آن را توسط دستگاه شکسته و مقاومت نهایی بتن استفاده شده را اعلام میدارند.

پس از پایان بتن ریزی بتن باید به مدت 24ساعت به حال خود گذاشته شود تا خود را بگیرد. پس از این مدت باید تا مدت یک هفته به بتن آب داد و آن را مرطوب نگه داشت تا بتن به حداکثر مقاومت خود برسد.

در طول این مدت فضاهای خالی بین شنازها را توسط خاک مخلوط پر کرده و مقدمات کار جهت اجرای اسکلت صورت می پذیرد.

9:باز کردن بیس پلت ها و گروت ریزی:

پس از چند روز صفحه ها را با آچار باز کرده و برای هم تراز کردن همه ستون ها زیر صفحه ها را از گروت تا ارتفاع هم ترازی پر می کنیم. در این پروژه باید از گروت با عیار 150کیلوگرم در متر مکعب استفاده می شد ولی از ملات ماسه سیمان استفاده شد. (گروت ماده ای مانند سیمان با مقاومت بسیار بالا و البته گران قیمت است –همچنین می توان به جای گروت از ملات ماسه نرم و سیمان به نسبت مساوی استفاده نمود که توصیه نمی شود).

                              

   

  

سپس صفحه ها را در جای خود بسته و کاملا تراز نموده و پیچ ها را به خوبی سفت می کنیم .دراین مرحله می توان ستون ها را روی پی جوش داد و مرحله اسکلت را آغاز نمود.

10:نصب ستون ها:

دقت در این مرحله بسیار مهم بوده زیرا ستون باید کاملا وسط صفحه قرار گیرد و تمام قسمت های بست های پای ستون روی صفحه قرار گیرد. قبل از حمل ستون ها به محل فنداسیون و در حین ساخت اسکلت می بایست بست پای ستون در دو جهت آن با خال جوش به بیس پلیت جوش شود. برای این کار یک ستون شماتیک مشابه پای ستون ها به ارتفاع نیم متر ساخته و روی صفحه ها مانند ستون قرار گرفته و بست دو طرف(در دو جهت عمود بر هم)را به صفحه جوش می دهیم.

بعد از آن ستون را در محل خود قرار می دهند، لازم به یادآوری است که ستون را اغلب بوسیله جرثقیل بلند می کنند و پس از قرارگیری آن روی بیس پلیت و در جهت تعیین شده در پلان آن را با شاقول معمولی در چهار جهت شاقول کرده و سپس دو بست باقیمانده را در جای خود قرار داده و جوش می دهیم دقت در جوشکاری پای ستون بسیار مهم است زیرا کلیه نیروها و لنگرهای وارده به پای ستون به وسیله دو نبشی دوازده و دو بست دست ساز ساخته شده از ورق 300*200*10 (mm) و دو لچکی مشخص شده در پلان تحمل می گردد.

                           

باید دقت شود که این جوشکاری فقط درز ما بین پای ستون و صفحه زیر ستون را پر نماید و از آن خارج نشود و دقیقا طبق جزئیات مشخص شده در پلان عمل گردد.

                                      

در بر پا کردن ستون سه گروه شرکت دارند:1)گروه بالا برنده  2)گروه جا انداز  3)گروه سفت کننده(فردی که پس از استقرار سازه با خال جوش آن را ثابت می سازد)

این سه گروه هر یک به توالی، کار خود را انجام می دهند. گروه بالابرنده، عضو فولادی را بلند کرده و به جایگاه خاص آن می رسانند

توجه: برای این کار باید با دقت عضو را با زنجیر به سر قلاب گیر انداخت، عدم دقت در این کار باعث ایجاد خطرات زیادی است زیرا در طول حمل امکان افتادن لنگر در عضو زیاد است و عدم دقت در اتصال باعث باز شدن زنجیر و رها شدن آن می شود .همچنین جرثقیلران باید دقت کند در طول حمل قطعه به اسکلت برخورد نکند.

پس از حمل گروه جااندازنده، عضو مورد نظر را در راستای مناسب قرار می دهند و پس از تراز کردن و جای گیری صحیح با جوشکاری کافی آن قدر سازه را محکم می کنند تا بتوان تمام قطعات را با اطمینان روی هم سوار نمود.

گروه سفت کننده اتصالات نهایی را با جوش انجام می دهند، به طوری که مشخصات فنی لازم در سازه تحقق پیدا کند.

جوشکاری:

انواع اصلی جوش عبارتند از جوش کنج(گوشه)،جوش شیاری (لب به لب یا جناغی) و جوش شیاری و انگشتانه.

مسئله جوشکاری در اسکلت فلزی اهمیت زیادی دارد و از حساس ترین و مشکل ساز ترین قسمت ها است، به گونه ای که کار نظارت در این بخش به شدت افزایش یافت و کلیه جوشکاری ها توسط ناظر مورد بازدید قرار می گرفت و اشکالات آن علامت گذاری و برطرف می شد، همچنین ولتاژ دستگاه ها مورد بازدید قرار می گرفت.(مهندس ناظر باید آشنایی کافی با جوش و انواع آن و عیوب آن داشته باشد تا بتواند جوش و جوشکاری صحیح را تشخیص دهد)

همچنین هر چند وقت یک بار آزمایشات جوش (مایع نافذ)توسط گروه تعیین کیفیت جوش انجام می شد و وضعیت جوش ها مورد بررسی قرار می گرفت.

کیفیت جوش به الکترود، تجربه جوشکار، شدت جریان مناسب و وضعیت محیطی مانند عدم رطوبت و تمیز بودن سطوح جوشکاری دارد.

در این کارگاه از جوشکاران مجرب و الکترود مناسب استفاده می شد ولی با عین حال جوشکاری روی بیس پلیت ها چندان رضایت بخش نبود که پس از بررسی جوش ها علت این امر وجود ضایعات بتن و گروت در مراحل قبل بود و به پیمانکار برای حل این مشکل اعلام شد.    

11-نصب تیرها و اتصالات آنها و نصب بادبندها:

اتصال تیر به ستون:

اتصال تیر به ستون از دو منظر قابل بررسی است:

A) محل اتصال تیر به ستون که دو گونه است:

1-اتصال تیر به بال ستون که به دو نوع است:

الف)تیر از کنار ستون عبور نماید.

(این حالت به سیستم خورجینی معروف است، رفتار حقیقی این سیستم زیاد مشخص نیست و در سایر کشورها نیز زیاد کاربرد ندارد. این سازه به دلیل برشکاری و جوشکاری کم در ساختمان های کوتاه کاربرد زیادی داشته ولی در حال حاضر کاربرد کمتری دارد. در زیر عکسی از این سیستم مشاهده می شود.)

 ب) تیر از وسط ستون عبور نماید.

سیستم متداول در طراحی هاست که در این پروژه نیز استفاده شده است.

                                  

2-اتصال تیر به جان ستون که با تقویت ستون در جان طبق طراحی صورت گرفته انجام می پذیرد.

B) نوع اتصال تیر به ستون مانند اتصال ساده و صلب.

تمام اتصالات این پروژه ساده است.

معمولا تیرهای اصلی به بال ستون متصل می شوند زیرا باربری بهتری نسبت به جان دارد و تیرهای فرعی به جان. البته در پروژه مطبوعات با توجه به اینکه تیرریزی سقف ها به صورت شطرنجی است همه تیرها حمال بوده و تمهیدات ویژه ای برای این مسئله اندیشیده شده بود.

اتصالات روی بال بدین صورت است که در ساخت ستون ورق هایی را توسط دو لچکی به ستون در محل قرارگیری تیرها جوش می دهند .سپس تیرها را که از قبل ساخته شده اند را روی دو صفحه متصل به دو ستون قرار داده و پس از تنظیم فاصله ها و جایگیری صحیح روی تیر را با نبشی نمره ده به ستون جوش می دهند .

توجه: طول تیرها در حدود دو سانتی متر کوتاهتر از فاصله بین دو ستون است تا در جااندازی آن دچار مشکل نشویم در اتصال تیر به جان ستون نیز طول تیر کمی کوتاهتر از فاصله بین دو جان است ولی از نظر تکیه گاه با حالت قبلی متفاوت است در این حالت از نبشی نمره ده برای تکیه گاه تیر استفاده شده است که طول این نبشی حدود دو تا سه سانتی متر کمتر از جان ستون است تا جوشکاری آن به ستون به سهولت بی انجامد . پس از قرارگیری تیر روی نبشی روی تیر نیز با نبشی نمره پایین تر به جان ستون جوش می شود .

نکته قابل توجه در اتصال تیرها این است که کلیه تیرها از قبیل اصلی، فرعی و یا لانه زنبوری از زیر باید هم ارتفاع باشد ،یعنی بال پایینی همه تیرها باید هم ارتفاع باشد.

اتصال بادبندها:

در مورد بادبندهای ضربدری ابتدا دو پروفیل تکه شده روی ورق وسط بادبندی با دقت کامل جوش می شود. سپس این قطعه به دو ورق متصل در بالا و پائین دو ستون مقابل با خال خوش محکم می شود.

باید دقت شود که آکس بادبند از آکس ستون عبور نماید. حال پروفیل یک تکه را در جهت دیگر در دو طرف پلیت به ورق های ابتدا، انتها و وسط جوش داده و عملیات جوشکاری تکمیل می شود.

در مورد بادبندهای 7 و8 شکل ورق اتصال در کارخانه در وسط تیر نصب می شود    

توجه: در ضمن برای اینکه تیر قابلیت تحمل بار نقطه ای ایجاد شده در وسط تیر ناشی از انتقال بادبند را داشته باشد، چند ورق تقویتی در جان تیر به صورت قائم در مکان تمرکز تنش جوش می دهیم

بادبند ها به صورت جداگانه در دو طرف ورق جوش داده می شود.

برای جلوگیری از کمانش در بادبندهای دوبل و تحمل فشار توسط آنها در فواصل مختلف لقمه هایی را بین دو پروفیل قرار می دهند.

پس از پایان اسکلت با توجه به اینکه بست های نگه دارنده ستون  ارتفاع 30 سانتی دارند و در کف سازی مشکل ساز هستند از قبل فنداسیون را 30 سانتی متر پایین تر اجرا می کنند واطراف ستون را قالب بندی کرده تا 30 سانتی متر بتن ریزی کرده  و سپس سایر سطوح را از خاک پر می کنند که در شکل زیر قابل مشاهده است. این کار برای جلوگیری از تماس پای ستون با خاک و رطوبت آن و زنگ زدگی آن است.

  

                                             

12-سقف تیرچه بلوک:

 سقف تیر چه بلوک از عمده ترین سقف های مورد اجرا در ایران و از جمله در یزد می باشد که در این پروژه نیز مورد استفاده قرار گرفت که مشکلات زیادی به علت طرح نه چندان جالب و پیمانکار غیر مجرب بوجود آمد که وقفه زمانی زیادی نیز در پروژه بوجود آورد.

در طرح اولیه بلوکهای 64*20*20 سانتیمتری تهیه شده از پوکه  و تیرچه با سه میلگرد اصلی در پایین در نظر گرفته شده بود.

ولی در اجرا در طبقه اول مشاهده گردید که وزن بلوک ها از حد مجاز(11.5الی 12 کیلوگرم) فراتر رفته و گاها تا 14 کیلوگرم نیز رسیده که به علت بالا بودن قیمت پوکه برای منفعت بیشتر از درصد آن کاسته شده بود.

در مورد تیرچه نیز همین مشکل ایجاد شده بود و از میلگرد های با شماره پایین تر استفاده شده بود.

از طرف دیگر به علت قناس بودن ساختمان و بزرگ بودن بلوک ها سقف از زیر بسیار ناصاف در آمده بود.

با توجه به مشکلات ایجاد شده علاوه بر اینکه قرارداد اجرای سقف با پیمانکار اول ابطال گردید، طرح نیز تغییر کرد و از بلوک های سفالی معمول و تیرچه های استاندارد با دو میلگرد اصلی در پایین استفاده شد.

در این قسمت به طور خلاصه مراحل اجرای سقف تیرچه بلوک شرح داده می شود.

مراحل اجرا:

1-قرار دادن تیرچه ها روی تیر ها در فاصله های تقریبی

2- جا اندازی تیرچه ها در داخل تیر با برشکاری سر میلگردهای اصلی

3-تنظیم دقیق جای تیرچه با قرار دادن دو بلوک در سر و ته کار

4-بستن چهار تراش عمود بر تیرچه ها در فواصل یک متری

5-بستن شمع های چوبی به زیر چهار تراش در فواصل یک متری

6-ثابت کردن شمع ها با زدن دو گوه به زیر آن

7-جاگذاری بلوک ها

8-بستن میلگرد های حرارتی بر روی تیرچه ها در فواصل 25 سانتی متری و بصورت شطرنجی

9-بستن میلگرد های پوتره

10-قرار دادن میلگرد های ادگا (کششی)

11-تعیین جای داکت ها و تقویت در اطراف آن

12-بستن قالب های چوبی در زیر پوتره ها، کنار تیرها (از زیر) و سوراخ های تیرهای زنبوری

13-بتن ریزی

14- ویبره و ماله کشی بتن

15-عمل آوری بتن

ابتدا تیرچه ها را به بالای تیر ها کشیده و در جهت صحیح روی تیر ها قرار می گیرد.

اولین تیرچه در فاصله 10 سانتی متری از تیر فرعی قرار میگیرد و مابقی تیرچه ها در فواصل 45 سانتی از هم قرار می دهند.

معمولا طول تیرچه ها کمی بزرگتر از اندازه اختیار شده که برای جااندازی آن ها باید ابتدا کمی از بتن سر تیرچه ها را خورد کرده و طول اضافی میلگرد های پایین با هوا برش بریده می شود (میلگرد بالا مزاحمتی ایجاد نمی کند و در صورت برخورد با تیر کمی سر آن را به بالا خم نموده و از روی تیر زنبوری رد می کنند) پس از جازنی دو تیرچه برای تنظیم  فاصله بین آنها دو بلوک در سر و ته آنها قرار میدهند (بین تیرچه و بلوک باید چند میلی متری بادخور باشد تا در جااندازی سایر بلوک ها دچار مشکل نشویم) که به آن تقسیم گویند.

در این مرحله  چهار تراش ها در فواصل یک متری از زیر به تیرچه ها با سیم مفتول بسته می شود و چوب ها (شمع ها)نیز با سیم به چهار تراش ها بسته می شود.

سپس گوه را با دیلم به زیر شمع هدایت کرده و گوه دیگر در جهت عکس روی گوه قبلی با ضربه جا زده می شود تا در حین بتن ریزی شمع از زیر فشار خارج نشود.

گوه ها با فشار به زیر شمع هدایت می شود تا کمی تیرچه ها به سمت بالا خیز پیدا کند(خیز معکوس کمتر از یک درصد طول تیرچه) تا خیز پس از بتن ریزی جبران شود.

حال می توان بلوک ها را در جای خود قرار داد، برای این کار بلوک اولی با  فاصله 8-7 سانتی از تیر قرار می گیرد تا این فاصله با بتن پر شود(این کار برای تحمل برش در این مقطع انجام می شود) و سایر بلوک ها تا وسط دهانه چیده می شود و در وسط دهانه یک فاصله 6-7 سانتی متری برای قرارگیری پوتره تا انتهای دهانه لحاظ می شود. به این ترتیب تمام بلوک ها جایگذاری می شود.

برای جلوگیری از ورود بتن به بلوک ها و افزایش وزن سقف دهانه بلوک های گوشه با گچ گرفته می شود.

حال نوبت به بستن میلگرد های حرارتی می رسد. میلگرد حرارتی از نوع ساده نمره 5 است که به صورت حلقه می باشد.

سر حلقه در ابتدای کار باز شده و به صورت عمود بر تیرچه ها و بر روی آنها پهن می شود و به فاصله یک در میان به تیرچه ها با سیم مفتول بسته می شود . پس از رسیدن به انتهای دهانه سر میلگرد را در جهت برگشت خم نموده و در فاصله تقریبی 25 سانتی از ردیف قبلی به طور موازی بستن میلگردها  تکرار می شود تا به انتهای دهانه برسیم.

همین کار در جهت موازی تیرچه ها و بر روی بلوک ها نیز صورت می پذیرد.

پس از این مرحله نوبت به بستن میلگرد های پوتره می رسد . سطح مقطع میلگرد پوتره نصف میلگردهای اصلی پایین تیرچه است که از دو میلگرد تشکیل شده است که یکی در پایین روی تیرچه ها و دیگری در بالا به زیر میلگرد تیرچه بسته می شود. شایان ذکر است که پوتره در دهانه های بالای چهار متر  اجرا می شود.

میگرد های اتگا که از نوع آجدار نمره ده انتخاب شده است به صورت آماده و خم شده به محل کارگاه آورده می شود و در دو نوع یک طرفه که در سقف های کناری و نوع دو طرفه که در دهانه های کنار هم کاربرد دارد ساخته می شود و بازای هر تیرچه یکی قرار داده می شود .

پس از تعیین جای داکت ها روی آن با چند بلوک برای جلوگیری از پر شدن با بتن گذاشته می شود و اطراف آن با میلگرد حرارتی تقویت می شود.

داکت ها سوراخ هایی اجرایی هستند که برای عبور لوله های تاسیسات و تهویه سرویس های بهداشتی اجرا می گردند.

پس از پایان مراحل فوق تمام جاهایی که برای پر شدن با بتن تعبیه گردیده و امکان ریختن بتن از آنها وجود دارد با قالب های چوبی بسته می شود. بستن قالب در کنار تیرها، زیر جای پوتره ها و سوراخ های زنبوری الزامی است.

در این مرحله کار برای بتن ریزی حاضر است. بتن ریزی توسط پمپ انجام می شود و از بتن ساخته شده در کارخانه با عیار 350 کیلو گرم در متر مکعب با اسلامپ نسبتأ پایین به علت سردی هوا استفاده می شود. قبل بتن ریزی ابتدا سطح کار را آب پاشی می کنند تا بلوک ها به علت جذب آب بالا آب بتن را سریعا نگیرند و باعث پایین آمدن کیفیت بتن شوند.

          

به طور تقریب بازای هر 9 متر مربع از سقف تیرچه بلوک با بلوک سفال به یک متر مکعب بتن نیاز است که با یک تقسیم ساده می توان مقدار بتن مصرفی را تقریب زد.

در حین بتن ریزی به علت فشار زیاد بتن در اثر پرتاب ممکن است بلوک ها بشکند که به همین دلیل بتن به شیار تیرچه ها هدایت می شود.

در حین بتن ریزی باید بتن به خوبی ویبره شده (ویبره زیاد نیز باعث آب افتادگی بتن در سطح میشود که نباید این حالت اتفاق بیفتد) و سپس با ماله سطح آن را به خوبی صاف می کنند.

 

   بتن ریزی در ساعات اولیه صبح انجام شد تا قبل از غروب آفتاب و سرد شدن هوا بتن خود را بگیرد و کیفیت آن کاهش نیابد.

یک روز پس از بتن ریزی باید به مدت حداقل یک هفته سطح بتن را با آب خیس نگه داشت تا بتن به مقاومت خود برسد. پس از هشت روز می توان شمع ها را باز کرد و برای آماده سازی سقف بالا حاضر شد.

16- دیوار چینی:

در پیلوت کلیه دیوارهای تعیین شده با آجر فشاری و با ضخامت 20 سانتیمتر اجرا شد ولی در سایر طبقات برای پایین آوردن وزن سازه از بلوک های تیغه 10*20 و 15*20 استفاده خواهد شد.

                                 

                                                                      

              :